Był taki czas, kiedy szkolnictwo zawodowe i techniczne w Polsce odgrywało bardzo dużą rolę.
W okresie PRL wiązało się z to z profilem gospodarki, która była oparta w dużej mierze o przemysł.
Liczne państwowe przedsiębiorstwa potrzebowały stałego dopływu pracowników, dlatego młodzi ludzie, którzy ukończyli szkołę niemal natychmiast trafiali na etat – między innymi w wyniku tak zwanych nakazów pracy.
Struktura szkolnictwa zawodowego zmieniała się często wedle kryteriów geograficznych.
Tam, gdzie było dużo kopalń, kształcono górników oraz fachowców, którzy mieli wspomagać ich pracę niekoniecznie pod ziemią.
Tam, gdzie dobrze rozwinięty był przemysł hutniczy, kształcono specjalistów w tej dziedzinie.
Obecnie sprawy mają się inaczej, bo po transformacji ustrojowej zarówno popularne zawodówki, jak i technika zaczęto spychać na margines.
Większość takich placówek zamknięto lub stopniowo przekształcono w licea, wychodząc z założenia, że Polska w nowych czasach będzie potrzebowała przede wszystkim osób z wyższym wykształceniem.
